
De ontwikkeling van hardcore
Het ontstaan van de hardcore
Hardcore house, Rotterdam hardcore of hardcore (ook bekend als gabberhouse of gabber) en hardcore techno in het buitenland, is een muziekgenre dat bekendstaat als de hardste en snelste techno of housemuziek die er is. Kenmerkend is het snelle en harde bassdrumtempo, dat gemiddeld rond de 160-200 bpm (beats per minute) ligt. Naast feestvocalen worden er vaak kernspreuken uit rapmuziek en films gebruikt, en er worden ook wel samples uit andere muzieksoorten gebruikt. Vaak wordt het geluid scheller gemaakt en omgezet in een pakkende melodie die synchroon loopt met de beatsnelheid.
ā
Hardcore is ontstaan vanuit de acid house uit Chicago, techno uit Detroit en new beat uit België, samen met invloeden vanuit het ravegenre. Hardcore is ontwikkeld in Nederland. Door bijvoorbeeld hardcore-evenementen als Thunderdome en later Masters of Hardcore werd hardcore landelijk bekend waaruit onder meer de gabbercultuur is ontstaan. De gabbercultuur is de enigste cultuur die origineel in Nederland is ontstaan. Om precies te zijn in 1990 in Rotterdam, waar dj Rob en de beter bekende dj Paul Elstak zijn begonnen met het maken van hardcore platen. Zij worden gezien als de pioniers van de hardcore. Een aantal jaren later in 1992 is er een platenmaatschappij opgezet genaamd Rotterdam Records. In datzelfde jaar was het eerste echte grote hardcore feest. Georganiseerd door het net opgerichte en tegenwoordig een van Nederlands grootste evenementenorganisaties, ID&T.
ā
Sinds dit jaar is de hardcore alleen maar gegroeid en ontstonden er steeds meer platenmaatschappijen en kwamen er steeds meer gabberfeesten. Tussen 1995 en 1997 is de voor meer mensen bekende “happy hardcore” ontstaan, welke geregeld terug te vinden was in de Nederlandse top 40. Maar in 1997 kwam er toch een einde aan de populariteit van de hardcore. Veel platenmaatschappijen moesten er mee ophouden. Vooral de sub labels bleven voortbestaan.
ā
Vanaf 2001 begon hardcore echter weer aan een gestage opmars. Met de opleving kwamen ook de Aussies en Cavello weer terug. Lonsdale en dergelijke worden zeldzaam in de gabberscene, maar ook shirts van bekende artiesten zoals Neophyte en Evil Activities zijn populair. De nieuwe hardcore sound is niet alleen van Nederlandse afkomst, ook Italië heeft een groot aandeel in de hardcore scene.
ā
Verschillende varianten in de huidige hardcore
In de hardcore zijn er een aantal stromingen met behoorlijk veel substijlen en of variaties, die ook wel in elkaar overlopen. In de meeste gevallen worden de verschillen gekenmerkt door het aantal beats per minuut oftewel bpm. Maar ook met het aangeven van soort karakter worden verschillende stijlen beschreven. Verder worden er ook termen gebruikt om een bepaalde perioden aan te geven binnen de hardcore scene zoals:
ā
-
2010 – 2019 Present hardcore is zowel de hedendaagse als de toekomstige hardcore.
-
2000 – 2009 Millennium hardcore is de hardcore uit het eerste decennium van het nieuwe millennium.
-
1992 – 1999 Early hardcore is de hardcore uit de vorige eeuw en is qua karakter ook te onderscheiden.
-
1977 – 1991 Oldschool/Oldstyle zijn de oudere housevarianten, of ook wel hardcore van voor 1992.
-
Early rave (1989-1996) is de beginperiode van ravemuziek en vooral in de startfase verwant met de hardcore.
Mainstream
Mainstream hardcore is de hoofdstroom van de hardcore en is daarmee de kern van hardcore house. Mainstream is overgevloeid vanuit de early hardcore periode wat destijds de mainstream was. Een duidelijke aanduiding van de mainstream ontwikkeling is dat nummers melodieuzer werden. Dit was omstreeks 1995 met de opkomst van Masters of Hardcore, en opvolgend met de invloeden is dat bepalend geweest voor de nieuwe koers in de mainstream. De meeste artiesten in de hardcore richten zich dan ook op deze stijl. Mainstream is een zeer ruim begrip in de hardcore scene en bevat veel verscheidenheid. In vergelijking met happy hardcore worden vrij commercieel klinkende mainstream nummers weleens gezien als een soort standaardformule hardcore. Er kans dus wel gezegd worden dat hedendaags de mainstream wel de rode draad en de toegankelijkere vorm binnen de hardcore scene is.
ā
Mainstream begint meestal standaard met een intro en bevat voornamelijk film- en of rapvocalen naast de breaks en de melodie. Binnen dit genre zijn er ook veel artiesten die afwijken van de standaard, met andere stromingen of stijlen als invloed. In de meeste gevallen is aan het verloop van de structuur of de kicks te horen dat het mainstream is. Buiten het genre zijn er artiesten die ook experimenteren met andere stijlen. Vrijwel ieder hardcorelabel heeft bepaalde kenmerken waarin het zich onderscheidt van de rest. Daarbij brengen de meeste labels verschillende stromingen of substijlen uit en kunnen er eventueel nieuwe varianten ontstaan.
De grootste hardcorelabels in 2015 zijn: Neophyte Records, Masters of Hardcore, Enzyme Records, Hardcore Blasters, The Third Movement, Traxtorm Records, Offensive Records en Rotterdam Records.
ā
Hardcore in 2016
Op dit moment is de hardcore scene weer razend populair. Dat is ook te zien het grote aanbod van hardcore feesten. Dit aanbod varieert van kleine feesten in lokale discotheken tot grote festivals en feesten met tienduizenden bezoekers. Een van die organisatoren is Art of Dance. Art of Dance (onderdeel van Art of Entertainment) is een Nederlandse evenementenorganisatie, opgericht in 2001. Het ontstond nadat één van de grootste discotheken van Nederland, de Hemkade, en A&A events de handen ineen sloegen om samen al hun evenementen onder deze naam te organiseren. Inmiddels is de organisatie verantwoordelijk voor verschillende grootschalige evenementen in het binnen- en buitenland, zoals Masters of Hardcore, Dominator, Supremacy, Syndicate en Free Festival. Art of Dance focust zich met name op de hardere stijlen binnen de dancemuziek.
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
Hieronder staan een aantal grote hardcore feesten met daarin beschreven het aantal bezoekers en de kosten van een toegangskaart. Op deze manier kan er op enige wijze inzicht verkregen worden hoeveel er wordt omgezet in de hardcore scene. Hierin zijn niet de opbrengsten van de merchandise en consumpties meegenomen
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
ā
Conclusie
Hardcore heeft zo zijn ups en downs gehad tijdens de ontwikkeling waarin het nu zich bevindt. Tot op een zeker punt was hardcore er bijna niet meer geweest. Maar toch heeft hardcore weer zijn pad gevonden naar de hedendaagse samenleving. Tegenwoordig is de hardcore-scene vooral vertegenwoordigd in Europese landen als Nederland, Duitsland, Frankrijk en Italië. In de Verenigde Staten en Azië bestaat ook een hardcore-scene met een redelijke bekendheid. Met alleen al in Nederland meer dan honderd duizend bezoekers ieder jaar kan er wel geconcludeerd worden dat hardcore nog steeds leeft binnen de Nederlandse gemeenschap. Ieder jaar komen er steeds meer feesten en steeds meer bezoekers af op deze feesten. Kortom: “Hardcore will never die”

